Η σκηνή ξετυλίγεται κάτω από τη μαγεία ενός λαμπρού φεγγαριού, ρίχνοντας μια ασημένια λάμψη σε ένα γαλήνιο λιμάνι. Τα κτίρια, τα σχήματα των οποίων μαλακώνουν από τη νύχτα, συγκεντρώνονται κατά μήκος της όχθης, υποδηλώνοντας μια πολυσύχναστη πόλη-λιμάνι. Ένα μοναχικό πλοίο ταλαντεύεται απαλά, η σιλουέτα του είναι ένα σκοτεινό αντίστιγμα στον φεγγαρόφωτο ουρανό. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει με μαεστρία τα ατμοσφαιρικά εφέ, με το φως του φεγγαριού να αστράφτει στο νερό, δημιουργώντας μια αίσθηση γαλήνης και μυστηρίου.

Το πινέλο, αν και λεπτό, αποδίδει επιδέξια τις υφές της σκηνής – την τραχύτητα των κτιρίων, το απαλό κύμα του νερού. Η χρωματική παλέτα κυριαρχείται από βαθιά μπλε και καφέ, που διακόπτονται από το φωτεινό, σχεδόν αιθέριο φως του φεγγαριού. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, προσελκύοντας το βλέμμα από το πλοίο στο προσκήνιο στον φεγγαρόφωτο ουρανό από πάνω, δημιουργώντας μια αίσθηση ηρεμίας και ειρήνης.