Το έργο τέχνης αποτυπώνει μια μεγαλοπρεπή οροσειρά, αποδοσμένη σε στυλ ακουαρέλας που προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης και δέους. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια τη διαφάνεια του μέσου για να απεικονίσει το παιχνίδισμα του φωτός και της σκιάς στο τραχύ έδαφος. Οι κορυφές καλύπτονται από μια απαλή, αιθέρια ομίχλη, δημιουργώντας μια αίσθηση βάθους και απόστασης. Το προσκήνιο αποκαλύπτει τμήματα καταπράσινου πράσινου, υποδηλώνοντας τη ζωή που προσκολλάται στις πλαγιές.

Η σύνθεση καθοδηγεί το βλέμμα προς τα πάνω, τραβώντας τον θεατή στην καρδιά των βουνών. Τα δροσερά μπλε και γκρι του βράχου έρχονται σε αντίθεση με τα θερμότερα πράσινα και κίτρινα της βλάστησης, δημιουργώντας μια ισορροπημένη χρωματική παλέτα. Οι χαλαρές πινελιές και το προσεκτικό ανακάτεμα του καλλιτέχνη δημιουργούν μια μαγευτική ατμόσφαιρα, προσκαλώντας τον θεατή να συλλογιστεί το μεγαλείο της φύσης. Αυτό το έργο μοιάζει με μια ήρεμη στιγμή, μια ανάσα φρέσκου, καθαρού ορεινού αέρα που αποτυπώνεται σε χαρτί.