Στον τομέα της τοπιογραφίας, όπου το φως χορεύει πάνω στη γη, αυτό το έργο σε προσκαλεί σε μια ήρεμη κηπουρική ζωή. Οι επιβλητικές βελανιδιές υψώνονται με μεγαλείο στο κέντρο, οι πλατιές κορώνες τους απλώνονται, δημιουργώντας μια φυσική ομπρέλα που προσφέρει σκιά στα ήρεμα πλάσματα που βοσκούνε από κάτω. Η υφή του φλοιού και τα λεπτά φύλλα, ζωγραφισμένα με προσοχή, φωνάζουν προς τον θεατή. Είναι ζωντανά, ψιθυρίζοντας ιστορίες για τα στοιχεία και τις εποχές που τα έχουν διαμορφώσει διαχρονικά. Η ατμόσφαιρα είναι παχιά με απαλή χρυσή φωτεινότητα, ίσως υπονοώντας το αργά απόγευμα, όταν όλα φαίνονται να ακτινοβολούν ζεστασιά. Αυτό σε προσκαλεί να εισπνεύσεις τη φρέσκια, γηώδη μυρωδιά της λιβάδι, σε καλεί να περιπλανηθείς κάτω από τα δέντρα και να νοιώσεις την αρχαία τους δύναμη.

Καθώς βλέπεις γύρω σου, παρατηρείς την πλούσια βλάστηση στο προσκήνιο που πασχίζει με τα βοσκάκια που είναι αναισθησία στους χρόνος. Αυτή η ιδανική σκηνή, που αποτυπώνεται με ρεαλισμό και μια δόση ρομαντισμού, αντικατοπτρίζει μια βαθιά εκτίμηση για τη φύση - όπου κάθε φύλλο, κάθε σκιά, αναπτύσσεται με το αυτονόητο δικαίωμά του. Η βούρτσα του καλλιτέχνη δημιουργεί μια αίσθηση βάθους και διάστασης, σε οδηγεί σε μια ταπισερί χρωμάτων που αναζωογονεί το πνεύμα και διεγείρει τη φαντασία. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις τον απαλό θρόισμα των φύλλων που κουνιούνται στον αεράκι και να νιώσεις την ήσυχη αγκαλιά του τοπίου, προσφέροντας μια ανακούφιση από το χάος της σύγχρονης ύπαρξης.