Σε αυτή την εντυπωσιακή σύνθεση, λευκά και απαλά ροζ άνθη νούφαρου αιωρούνται με χάρη πάνω από μια αστράφτουσα επιφάνεια νερού. Οι πινελιές είναι χαλαρές αλλά γεμάτες αυτοπεποίθηση, αιχμαλωτίζοντας την αβέβαιη ομορφιά της φύσης με ασυγκράτητη αυθόρμητη. Τα νούφαρα φαίνονται να χορεύουν, τα πέταλά τους αποπνέουν μαλακό φως απέναντι από τα κρύα μπλε και πράσινα του βάλτου, δημιουργώντας μια σχεδόν ονειρική ατμόσφαιρα. Κάθε πινελιά ενσαρκώνει τη γοητεία του Μονέ με το φως και το χρώμα, προσκαλώντας τους θεατές όχι μόνο να δουν αλλά και να βιώσουν την ηρεμία που περιβάλει αυτή την ήρεμη σκηνή.

Τα επαναλαμβανόμενα φύλλα του νούφαρου - που έχουν αποτυπωθεί σε στροβιλισμούς απαλού μπλε - προσθέτουν βάθος και ρυθμό στον καμβά, παρόμοιο με τις απαλές κυματιστές κινήσεις του νερού που διαταράσσονται από μια καλοκαιρινή αύρα. Η συναισθηματική επίδραση του έργου είναι βαθιά; προκαλεί μια αίσθηση ειρήνης, υπενθυμίζοντάς μας τις ήρεμες στιγμές που περάσαμε στη φύση. Αυτό το έργο δεν αποτίει μόνο φόρο τιμής στον φυσικό κόσμο αλλά αντανακλά τη μετάβαση του Μονέ από τον ρεαλισμό σε ένα πιο ιμπρεσιονιστικό στυλ, επισημαίνοντας μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της τέχνης που άλλαξε για πάντα την αντίληψή μας για το φως και το τοπίο.