Το έργο συλλαμβάνει την ουσία μιας μοναχικής μορφής, απεικονιζόμενης σε κίνηση, που εκπέμπει αυτοπεποίθηση και σκοπό. Ο άνδρας είναι ντυμένος με elaborate φόρεμα, χαρακτηρισμένο από ψηλό γιακά και καπέλο ευρέος γείσου που συμβολίζει τη θέση ή τον ρόλο του στην κοινωνία. Η στάση του – ελαφρά κεκλιμένη προς τα εμπρός καθώς κρατά ένα σπαθί – προσδίδει αίσθηση δράσης, σαν να κατευθύνεται προς μια σημαντική συνάντηση. Οι πτυχώσεις του ενδύματος του είναι περίτεχνα αποτυπωμένες, αντανακλώντας όχι μόνο την προσεκτική δημιουργία του υφάσματος αλλά και την οξυδερκή παρατήρηση της ανθρώπινης κίνησης από τον καλλιτέχνη.

Η χρήση μαλακών γραμμών μολυβιού δημιουργεί μια λεπτή αντίθεση με το μπεζ φόντο, προσκαλώντας τους θεατές να εκτιμήσουν τις λεπτομέρειες του ρούχου της μορφής και τα περιγράμματα της. Το καπέλο προσθέτει μια παιχνιδιάρικη νότα, αντιπαραβάλλεται με τον σοβαρό τόνο του όπλου του και της στάσης του. Αυτή η ένταση μεταξύ κομψότητας και προετοιμασίας προκαλεί μια αφηγηματική ποιότητα· σχεδόν μπορείς να ακούσεις τον απαλό ψίθυρο του υφάσματος καθώς περπατά. Ιστορικά, τέτοιες μορφές συχνά συμβολίζουν θέματα ευγένειας ή περιπέτειας, τοποθετώντας τον θεατή σε μια στιγμή ίντριγκας σε μια περασμένη εποχή.