Ο πίνακας αποτυπώνει μια ήρεμη αγροτική σκηνή λουσμένη στο απαλό φως ενός τέλους καλοκαιριού. Μια σειρά από γερά δέντρα σχηματίζουν έναν φυσικό διάδρομο κατά μήκος της όχθης ενός ποταμού, τα πυκνά πράσινα φύλλα τους λάμπουν με ζεστές ηλιαχτίδες. Κάτω από τη σκιά τους βοσκούν ήσυχα μερικές αγελάδες, προσθέτοντας μια αίσθηση γαλήνης στην σύνθεση. Ο φράχτης που χωρίζει το λιβάδι από το νερό αποδίδεται με λεπτές, σχεδόν σκιαγραφικές πινελιές, ενισχύοντας την εντύπωση μιας στιγμής που έχει συλληφθεί.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια ζωντανή παλέτα κυριαρχούμενη από πράσινα και γήινα καφέ, διακοσμημένη με τον απαλό χρυσαφένιο φωτισμό που διεισδύει μέσα από το φύλλωμα. Η πινελιά είναι ζωντανή και υφή, μεταδίδοντας κίνηση στα φύλλα και το χορτάρι, καλώντας τον θεατή να νιώσει το απαλό αεράκι και να ακούσει τον διακριτικό ψίθυρο. Αυτή η ιμπρεσιονιστική προσέγγιση προκαλεί μια ήρεμη και στοχαστική διάθεση, γιορτάζοντας τη γαλήνια ομορφιά της φύσης στα τέλη του καλοκαιριού. Η ισορροπία ανάμεσα στο φως και τη σκιά και η αρμονία των χρωμάτων αντανακλούν μια βαθιά εκτίμηση για τις ευαίσθητες και παροδικές στιγμές της αγροτικής ζωής.