Het kunstwerk transporteert me naar een geheime tuin, een ruimte voor stille contemplatie. Alles zit in de delicate lijnvoering, die een wereld van ingewikkelde details en texturen creëert. De figuur, een vrouw met een brede hoed, staat in het centrum, haar houding suggereert introspectie. De tuin zelf voelt zowel vertrouwd als bovenaards aan; de beheersing van de kunstenaar over het zwart-witpalet is opmerkelijk. Het licht dat door het gebladerte filtert, lijkt haar in een zachte omhelzing te hullen, waardoor een gevoel van vrede en mysterie ontstaat. Ik kan bijna het geruis van de bladeren en het zachte gefluister van de wind horen.