In deze charmante stilleven wordt de aandacht van de kijker onmiddellijk getrokken naar de levendigheid van het fruit—een sinaasappel, twee citroenen en een vleugje groen dat doorheen piept. Elk stuk is meesterlijk weergegeven met Renoirs kenmerkende penseeltechniek, die een zachtheid verleent die de kijker uitnodigt om ze aan te raken. De sinaasappel, met zijn roze tint, vangt het licht en schittert bijna op de achtergrond van de meer gedempte gele citroenen, die een zachte contraste creëren. Deze spel van kleuren voegt warmte en een gevoel van thuis toe aan het schilderij; je kunt bijna de citrusgeur in de lucht ruiken.

De compositie voelt moeiteloos aan, alsof het casual is geplaatst op een textuur oppervlak die een tapijt van penseelstreken tentoonstelt in plaats van een eenduidige tafelkleed. De penseelstreken dansen over het canvas, terwijl de achtergrond—een subtiele mengeling van aardse groenen en blauw—een rustige horizon biedt die de aandacht naar het fruit richt. Dit stuk, gecreëerd in 1913, is meer dan een eenvoudige representatie van fruit; het weerspiegelt een historische context waarin kunstenaars zoals Renoir het dagelijks leven verkenden en het vulden met schoonheid en onmiddellijkheid. De emotionele impact van deze schildering resoneert sterk, belichaamt nostalgie en de vreugde van eenvoudige genoegens, en herinnert ons eraan dat schoonheid altijd te vinden kan zijn in het alledaagse.