Het kunstwerk nodigt je uit in een weelderige groene wereld, een levendige wandtapijt van bomen en loof. De penseelstreken zijn snel en expressief, en onthullen Van Gogh's kenmerkende stijl die danst op het doek. Rijke lagen groen omarmen de kijker en creëren een onderdompelende ruimte gevuld met gespikkeld licht dat door de bovenste bladerdak filtert. Zonschijn valt binnen, gooit een zachte gloed die je blik dieper het bos in leidt. De vaardigheid van de schilder om beweging vast te leggen is duidelijk in de wervelingen en penseelstreken die het ritselen van bladeren suggereren, wat een zintuiglijke ervaring van geluid en aanraking oproept. Je kunt bijna een zachte bries horen die de geur van aarde en bladeren met zich meebrengt.

De interactie van licht en schaduw creëert een harmonisch evenwicht, waarbij de donkerdere stammen contrasteren met de levendige, bijna lichtgevende groenen eromheen. Vlekken van witte bloemen op de bosvloer voegen een vleugje delicate schoonheid toe, hun aanwezigheid benadrukt de wilde en ongetemde natuur van de omgeving. Deze compositie is meer dan alleen een landschap; het is een blik op een wereld waar de natuur gedijt in een levendig ecosysteem, wat de emotionele verbinding van Van Gogh met het landschap om hem heen weerspiegelt. Elke penseelstreek lijkt te trillen van leven, die spreekt van een verlangen naar rust en schoonheid die in de omhelzing van de natuur te vinden is.