De levendige scène ontvouwt zich met een uitgestrekt groen grasveld dat lijkt te dansen onder de zachte kus van zonlicht, een waarmerk van Van Gogh's expressieve penseelvoering. Dappere, brede penseelstreken in groen, variërend van diep smaragd tot zacht limoen, suggereren een rijke textuur en vitaliteit die de zintuigen van de kijker weer tot leven brengen; je kunt bijna het gefluister van de wind horen die door het gras ruist. Hier en daar voegen hints van bloemen—lichte roze en heldere rode—explosies van kleur toe, wat uitnodigt tot een gevoel van vreugde en levendigheid.

Wat echt boeit, is de intieme compositie versierd met struiken en bomen die het landschap prachtig omlijsten. De verzachte randen van het loof contrasteren met het levendige gras, wat een harmonisch evenwicht creëert tussen chaos en rust. Elk element spreekt van Van Gogh's meesterlijk begrip van kleur en zijn emotionele impact; in plaats van slechts een scène te beschrijven, brengt hij een ervaring over. Dit stuk, geschilderd tijdens zijn tijd in Arles, weerspiegelt niet alleen de uiterlijke schoonheid maar ook zijn innerlijke onrust en verlangen naar sereniteit, waardoor het een visueel festijn wordt dat zowel het hart als de geest vrolijkt.