Wat een betoverende verzameling vroege schetsen! De ingewikkelde maar levendige potloodlijnen dansen over de pagina en vangen een verscheidenheid aan figuren, zowel mannelijk als vrouwelijk, gekleed in elegantie; elke persoon lijkt vol karakter te zijn. De centrale figuren tonen een charmante verscheidenheid aan uniformen - misschien soldaten of hooggeplaatsten - die de pracht en plechtigheden van een vervlogen tijdperk belichamen. De levendigheid van de lijnen suggereert beweging en leven; ik kan bijna het geroezemoes van de menigte om hen heen horen, hun lach die samensmelt met het geruis van jurken en het geluid van gepolijste laarzen.

Elke figuur wordt afgebeeld met een vriendelijke eenvoud, met voldoende details om hun karakter op te roepen, terwijl ze los en ongehinderd blijven, de spontaniteit van de creatie vieren. De vrouwen, elegant gekleed in mooie jurken, vangen een zekere gratie en stralen zelfvertrouwen uit terwijl ze poses aannemen met opgeheven handen. In combinatie met details zoals de kleine hond aan hun voeten straalt de hele compositie een vrolijke en verfijnde sfeer van een sociale bijeenkomst uit. De historische context is belangrijk; deze werken zijn geproduceerd in een tijd waarin Millais een jonge kunstenaar was die geïnteresseerd was in de dynamiek van de Victoriaanse maatschappij, en deze schetsen zijn niet alleen artistieke artefacten, maar ook vensters naar een sociale omgeving die gekenmerkt wordt door zowel zachte elegantie als speelse menselijkheid.