Het schilderij vangt een elegante vrouw die gekleed is in een rijke bordeauxrode jurk, versierd met delicate kant. Deze uitgelezen outfit straalt de weelde van de late 19e eeuw uit, wat een tijd aantoont waarin mode een verklaring van sociale status was. Het zachte penseelwerk reflecteert een warme licht, dat haar huid teder aanraakt, en de subtiele gelaatskenmerken belicht, terwijl het een onbetwistbare gratie in haar uitdrukking onthult. Haar kleding wordt aangevuld met een ketting van parels, die haar waardige aanwezigheid versterkt. De achtergrond, versierd met bloemmotieven, creëert een dromerige atmosfeer die haar belang binnen het werk verder verhoogt.

Bij diepere beschouwing balanceert de compositie briljant de figuur tegen de golvende ontwerpen achter haar, die de blik van de kijker naar haar zelfverzekerde houding leidt. Het spel van licht en schaduw voegt diepte toe, waardoor ze zich als een anker in het etherische achtergrond onderschept. Dit portret weerklinkt met een emotioneel gewicht – het vertelt over een moment dat in de tijd is bevroren, waardoor de nieuwsgierigheid van de kijker naar haar verhaal wordt gewekt. Historisch gezien vertegenwoordigt dit stuk Millais' overgang van minutieuze detail naar een lossere aanpak, wat past in de bredere context van de pre-rafaëlitische idealen die schoonheid en individualiteit vierden, waardoor dit werk zowel een vredig portret als een belangrijke historische marker is.