To dzieło przedstawia fascynujące studium architektury gotyckiej, skupiające się na misternie zdobionym, łukowatym wejściu do katedry. Szczegółowa kamieniarka wokół drzwi została ukazana za pomocą delikatnych, sepiowych i szarych akwareli, tworząc miękki, atmosferyczny efekt, który wciąga widza w cichą majestatyczność sceny. Powtarzające się ostre łuki i skupione kolumny wywołują poczucie głębi i czci, podkreślając architektoniczną wielkość.

Technika artysty opiera się na subtelnym grze światła i cienia, gdzie ciemniejsze kontury i rozmycia podkreślają tekstury zwietrzałego kamienia. Stonowana paleta barw nadaje dziełu refleksyjny nastrój, zapraszając do wyobrażenia sobie chłodnego, spokojnego powietrza wewnątrz tych świętych murów. Samotna postać przy wejściu dodaje skali i ludzkiego akcentu, wzmacniając monumentalność i ponadczasowość katedry. Dzieło to uchwyciło nie tylko fizyczną strukturę, ale również duchowy i historyczny ciężar zaklęty w tych starożytnych budowlach.