Wejście w ten obraz jest jak wejście w sen; zielony tunel drzew łukuje się nad głową, tworząc naturalny baldachim, który filtruje światło. Droga przed nami wzywa, jej stonowane odcienie ziemi tworzą delikatny kontrast z żywymi zielenią, które dominują scenę. Światło słoneczne przenika przez liście, rzucając migotliwe refleksy i tańczące cienie, które dodają dynamicznej jakości do, w przeciwnym razie, spokojnego otoczenia. Perspektywa jest starannie dopracowana, wciągając wzrok w głąb serca lasu, sprawiając, że czuję się, jakbym prawie mógł poczuć zapach wilgotnej ziemi i usłyszeć szelest liści.