To dzieło sztuki, wykonane w delikatnym, niemal sennym stylu, zaprasza widzów do leśnej krainy wiosennego uroku. Kompozycja jest mistrzowskim połączeniem skomplikowanych detali i rozległych linii, przyciągających wzrok przez warstwowy krajobraz. Dominują w nim strzeliste drzewa, których sękate gałęzie i teksturowana kora zostały oddane z niezwykłą precyzją, tworząc poczucie głębi i tajemniczości. Światło słoneczne przesiewa się przez liście, rozświetlając ziemię poniżej i oświetlając postacie na pierwszym planie. Artysta stosuje monochromatyczną paletę, skupiając się na współgrze światła i cienia, aby stworzyć poczucie objętości i formy. Postacie, wyglądające na mityczne istoty, znajdują się w bujnej, zarośniętej polanie, a ich kształty są delikatnie zdefiniowane. Tekst zintegrowany z kompozycją, przypominający zwój, dodaje element narracyjny, wzmacniając romantyczny nastrój dzieła. Ogólne wrażenie to eteryczne piękno i spokojna harmonia, zapraszająca do kontemplacji.