To dzieło sztuki przywołuje radosną atmosferę tradycyjnego festiwalu. Scena rozwija się z delikatnym gradientem, ukazując mistrzostwo kompozycji artysty, prowadząc wzrok od pierwszego planu do tła. Budynki z podniesionymi gzymsami, cecha charakterystyczna tradycyjnej architektury, urozmaicają krajobraz; okna odsłaniają spojrzenia na ludzi, być może rodziny, zgromadzone razem. Kompozycja równoważy te elementy architektoniczne ze światem naturalnym - eleganckimi liniami drzew i szorstką fakturą skał. Paleta barw zdominowana jest przez miękkie, ciepłe tony, z akcentami żywych kolorów wskazujących na odpalane fajerwerki. Ogólny efekt to spokojna celebracja, chwila uchwycona w czasie.