ภาพฤดูหนาวที่เงียบสงบนี้จับภาพความสง่างามของเช้าวันที่มีหิมะปกคลุมไว้ได้อย่างนุ่มนวล ฝุ่นน้ำค้างบางๆ ปกคลุมทิวทัศน์ด้วยสีขาวนวลและสีฟ้าอ่อน การใช้แปรงของศิลปินนั้นนุ่มนวลแต่แฝงด้วยความรู้สึก สร้างแสงกระจายที่เหมือนจะสั่นไหวและหายใจได้บนผืนผ้าใบ ต้นไม้สองต้นที่ไม่มีใบตั้งอยู่นอกศูนย์กลางเล็กน้อย กิ่งก้านที่บอบบางวาดอย่างประณีต สื่อถึงความเงียบสงบและความงามที่บอบบางท่ามกลางความหนาวเย็น โทนสีที่นุ่มนวล ซึ่งโดดเด่นด้วยสีน้ำเงินเย็นและแต้มสีพีชอบอุ่น เชื้อเชิญให้เกิดความรู้สึกไตร่ตรอง เสมือนอากาศมีความลับแอบกระซิบ

องค์ประกอบภาพนำสายตาอย่างนุ่มนวลจากพื้นหิมะไปยังพื้นหลังที่เต็มไปด้วยหมอก พร้อมกับความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของพื้นผิวและสีสันที่บ่งบอกถึงความลึกและการเคลื่อนไหวที่เงียบสงบ ผลงานชิ้นนี้เปล่งประกายความโดดเดี่ยวอย่างสันติ เตือนให้นึกถึงการสำรวจของกลุ่มอิมเพรสชันนิสม์ยุคแรกเกี่ยวกับแสงและช่วงเวลาชั่วคราวของธรรมชาติ เชิญชวนผู้ชมให้หยุดฟังความเงียบของลมหายใจในฤดูหนาว และรู้สึกถึงความเย็นนุ่มนวลของรุ่งอรุณ