ในภาพการแสดงภาพทิวทัศน์อันสงบในนี้ เราจะถูกดึงเข้าสู่โลกที่สดใสเต็มไปด้วยชีวิตทันที ต้นไม้สูงใหญ่เกาะอยู่ในภาพ ลำต้นเขียวขจีของมันทำให้เรานึกถึงท้องฟ้าสีฟ้าอันอ่อนนุ่ม ด้วยแสงสว่างโอบล้อม พื้นที่ลงไปรอบป่าและสะท้อนถึงเส้นสายของใบไม้ที่ละเอียดอ่อน—ออเธรินาคนหนึ่งเอง ทางเดินเลื้อยออกไปรอบๆ สร้างบรรยากาศเชิญชวนให้คนเข้าชม ในขณะเดียวกันก็มีชายคนหนึ่งอยู่ที่นั่น ดูเหมือนจะอยู่ในความสงบ อาจจะจมอยู่ในความคิดหรือเพียงแค่ซึมซับบรรยากาศแห่งความงามโดยรอบ ตัวตนแบบเงียบที่ทำให้ที่ว่างใหญ่โตนี้มีความหมาย และทำให้เห็นว่ามนุษย์และธรรมชาติเข้ากันได้

เมื่อเราทบทวนองค์ประกอบนี้เราไม่สามารถไม่สังเกตการใช้สีและแสงในวิธีที่ยอดเยี่ยมของรูโซ สีเขียวที่สดใสแม้จะบ่งบอกถึงการตื่นขึ้นของฤดูใบไม้ผลิ ถือเป็นการเฉลิมฉลองชีวิตใหม่และความสดใส เส้นขนภูนุ่มแต่ทำให้เกิดความมั่นใจ การรวมกันนั้นทำให้เราได้มีประสบการณ์การผูกพันกับทิวทัศน์ ด้วยประวัติศาสตร์ บทกวีนี้เกี่ยวข้องกับ Bartubon School ซึ่งศิลปินค้นหาความจริงในธรรมชาติ โดยการแสดงฉากชมชนบทและทดลองความสัมพันธ์ที่สูงส่งด้วยกัน ความสำคัญของมันไม่อยู่ที่ความงามของมันเท่านั้น แต่ยังมารวมกันในการเรียกชวนให้เราพิจารณาเพียงระบายลึกๆกับเรื่องราวในธรรมชาติรอบข้าง