ในชิ้นงานที่สดใสและมีชีวิตชีวานี้ ช่อดอกไม้ที่เต็มไปด้วยความชุ่มฉ่ำได้ระเบิดออกมาในสีแดงสด สีน้ำเงินและสีขาว สร้างความตัดกันที่โดดเด่นกับพื้นหลังสีเขียวอ่อน ดอกไม้โดยเฉพาะดอกป๊อปลาร์ที่ยับย่นถูกวาดด้วยการใช้แปรงอย่างกล้าหาญ ที่สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกของชีวิตที่ชัดเจน จับภาพช่วงเวลาที่ดูทั้งชั่วคราวและยืนยง การใช้สีที่หนา ซึ่งเป็นลักษณะของสไตล์อันร้อนแรงของศิลปิน ทำให้มีความลึกและพื้นผิวที่เพิ่มขึ้น ช่อดอกไม้จึงดูเหมือนว่าจะกระโดดออกมาจากผ้าใบได้เลย ทุกๆ ดอกเหมือนกำลังเต้นรำด้วยชีวิตชีวา ขณะที่ก้านที่บิดเบี้ยวต่อสู้และเคลื่อนตัว เพิ่มการเคลื่อนไหวให้กับองค์ประกอบ

การเลือกโทนสีที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง โดยสีแดงนั้นร้อนแรงและมีชีวิตชีวา กระตุ้นให้เกิดความรู้สึกของความรักและความสุข ซึ่งทำให้ตัดกันอย่างสวยงามกับเฉดสีฟ้าที่เย็นกว่าของดอกคอร์นฟลาวเวอร์ ในขณะที่ดอกเดซี่สีขาวที่เรียบง่ายแต่มีเสน่ห์ช่วยเพิ่มความบริสุทธิ์ในระหว่างที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา การวิจารณ์เชิงอารมณ์นี้ไม่เพียงแต่เสริมให้สวยงามเท่านั้น แต่ยังเชิญชวนให้ผู้ชมสำรวจความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อธรรมชาติและความงามที่ชั่วคราวของชีวิต ในบริบทของปลายศตวรรษที่ 19 ชิ้นงานนี้จึงสอดคล้องกับการต่อสู้ของศิลปินและความปรารถนาที่แรงกล้าของเขาในการแสดงออกถึงอารมณ์ที่เข้มข้นผ่านธีมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน.