Eser, rengarenk ve hareketli bir bahar manzarasını yakalamaktadır. Enerjik fırça darbeleri tuval üzerinde dans ederken, doğanın uyanışını yansıtan bir ritim hissi oluşturur. Renk paleti, yeşil ve pembe tonlarının canlı bir kombinasyonu olup, derin kırmızılar ile toprak tonlarıyla vurgulandığında, çiçek açan bir bahçenin zengin çeşitliliğini çağrıştırır. Hafif pembemsi yapılar, bu renk karmaşası içerisinde dimdik ayakta durarak doğanın kucağında huzurlu bir sığınak hatırlatıyor.

Daha yakından bakıldığında, ressamın ifade edici fırça darbelerine duyduğu sevgi hissedilir; her fırça darbesi, sahne ile olan duygusal bir bağla yönlendiriliyormuş gibi görünür. Manzara içinde kıvrılan yol derinlik ve perspektif hissi katarken, izleyiciyi bu zengin cennete davet eder. Genel etki mutluluk ve yeniden doğuş hissiyle doludur; sanki izleyici doğanın etrafında uyanan ince seslerini duyabiliyormuş gibi — kuşların cıvıldaması, hafif rüzgarda hışıldayan yaprakların sesi. Bu parça, sadece bir yeri aktarmaz; aynı zamanda bir deneyimi de yansıtır ve bahardaki dünyanın güzelliğini ve canlılığını kutlar.