Bu büyüleyici resimde, tekneler rıhtıma sessizce demirlemiş, yelkenleri hafifçe şişmiş ama sakin bir şekilde tasvir edilmiştir; mimarinin geometrik kesinliği ile suyun akışkanlığı ustaca birleşmiştir. Sanatçı, yumuşak pastel tonlar — soluk yeşiller, kahverengiler ve pembeler — kullanarak huzurlu bir atmosfer yaratmış ve izleyiciyi sakin bir liman manzarasına davet etmiştir. Suyun içindeki yansımalar cesur ve basit bir şekilde soyut şekillere dönüştürülmüş; detaylı donanımla tezat oluşturarak kompozisyona özgün bir ritmik uyum katmıştır.

Tarz, modernist düzlüğü ve açıklığı şiirsel bir yumuşaklıkla birleştirerek insan elinin emeği ile doğal unsurların sakin bir birlikteliğini vurgular. Kontrollü çizgiler ve mutedil renk paleti huzur hissi uyandırırken, kırmızının dokunuşları canlılık ve enerjiye işaret eder. 1913'te yaratılan eser, katı gerçekçilikten uzaklaşmanın ve sanat deneyiminin yoğun olduğu bir dönemi yansıtır; erken 20. yüzyıl sanatının evrilen vizyonunu, kentsel yaşamı ve denizcilik faaliyetlerinin dokunulabilir güzelliğini gözler önüne serer. Duygusal olarak ise, suyun yumuşak dalgalanışını ve rıhtımın uzak seslerini duyuyormuş gibi meditasyon yapmaya davet eder.