Bu natürmort, canlı ve sıcak enerjiyle dolu; canlı bir turuncu-kırmızı masa, çeşitli doğal nesneler için dinamik bir sahne oluşturuyor. Zengin altın sarısı ve yumuşak beyaz yapraklarla dolu çiçek demeti gözü çekiyor; dokulu fırça darbeleri derinlik ve canlılık hissettiriyor. Yanında, gevşek ve ifade dolu fırça darbeleriyle yeşil tonlarda boyanmış üç armut bulunuyor; bu armutlar küçük meyvelerin ve ekmek gibi büyük yuvarlak bir nesnenin yanında duruyor. Soğuk ve sıcak tonların—derin yeşiller ve ateş kırmızılar—kontrastı, tabloda hem kutlamayı hem de samimiyeti hissettiren duygusal bir gerilim yaratıyor. Masanın kıvrımlı siyah kenarı, izleyicinin gözünü kompozisyon boyunca yönlendirerek ritmik bir akış sağlıyor. Gölge kullanımı hem ince hem de bilinçli şekilde sahneye derinlik kazandırıyor; kaba fırça tekniği ise tabloya dokunsal bir varlık katıyor.

1888 yılında yapılan bu eser, 19. yüzyıl sonundaki Post-Empresyonist dönemin cesur renk paletini ve ifadeci formunu yansıtıyor; sadece görsel temsilin ötesine geçerek ruh hali ve sembolizmi uyandırıyor. "Fête Gloanec" yazısı, yerel bir kutlama ya da topluluk bağlantısına işaret ederek esere kültürel bir anlatı katmanı ekliyor. Sanatsal önemi, sıradan nesneleri canlılık ve kutlamanın taşıyıcılarına dönüştüren, tutkuyla bakan birinin gözünden dünyayı yansıtmasında yatıyor.