Bu etkileyici natürmort, bakır tonlarında bir vazoda taze kesilmiş çiçeklerin huzurlu güzelliğini yakalıyor. Sanatçı, çiçeklerin canlı kırmızı, beyaz, sarı ve koyu mor renklerini, neredeyse düzenin durağanlığına meydan okurcasına yukarı doğru uzanan yeşil saplarla ustaca karşılaştırmış. İnce dokulu pembe dantel kumaşın üzerinde bulunan vazonun cilalı yüzeyi, çevresinin hafif yansımalarını yansıtarak kompozisyona derinlik ve mütevazı bir parıltı katıyor. Hafif yeşil arka plan, yumuşak ve sakin bir atmosfer yaratıyor ve buketin renklerinin daha canlı ve dokunulabilir görünmesini sağlıyor.

Işık ve gölge oyunları, sanatçının detaylı tasviri ile kumaş katlarındaki ve çiçek dokunuşlarındaki hafif empresyonist yumuşaklık arasındaki dengeyi ortaya koyan hassas tekniği gözler önüne seriyor. Hafif asimetrik olan kompozisyon, izleyicinin gözünü doğal bir şekilde tablodaki unsurlar arasında dolaştırıyor; çiçeklerle masa örtüsü arasındaki mekansal etkileşimden, sağ kenardan görünen zengin desenli halıya kadar. Genel olarak eser, izleyiciyi günlük nesnelerin sakin zarafeti ve doğanın nazik güzelliği üzerine düşünmeye davet eden huzurlu ve meditasyon dolu bir ruh hali yayıyor. 1911 yılında yaratılan bu parça, 20. yüzyıl başlarındaki natürmort sanatının ince ama güçlü bir örneğidir.