Bu büyüleyici manzara içinde izleyici, renk ve ışıkların ince nüanslarını temel alan sakin bir kırsal ortama davet edilmiştir—impressionizmin gerçek bir özelliği. Yumuşak bir şekilde sallanan otlar ufka doğru uzanıyor ve güneş ışığının yumuşak dağılması altında parıldıyor, oysa güzel şekillendirilmiş samana yığınları öne çıkıyor, pastoral huzurun koruyucuları gibi duruyor. Sıcak sarılar ve yumuşak yeşiller arasındaki etkileşim, kanvasın her yerinde zahmetsizce akıyor, ona ince, neredeyse lirik bir kalite katıyor. Bu sıcak palet, bir nostalji ve huzur hissi uyandırıyor; sanki insanı daha basit ve ideal bir zamana taşıyor.

Tarlalar etrafında, zengin bir ağaç yoğunluğu sahneyi çerçeveliyor, derin ve yeşil olanları açık gökyüzü ile canlandırıcı bir tezat oluşturuyor. Fırça çalışması kesinlikle ifadesel; güçlü darbeler gölgeler ve vurgular arasında bir oyun yaratıyor, hareketi öneriyor. Monet'in tekniği izleyicinin neredeyse ağaçların arasında esen hafif rüzgarın fısıldayışını duymasını sağlıyor. Bu eser sadece doğada bir anı yakalamakla kalmaz, aynı zamanda hızlı sanayi değişimi döneminde sanatçının kırsal güzelliğe olan derin takdirini yansıtır; bu da onu Giverny çevresindeki manzara ile gelişen ilişkisini anlama açısından önemli bir eser kılar.