Bu çarpıcı eserde, bir işçinin figürü güçlü bir kontrast ve dinamik bir hareketle hayat buluyor. Eylem içinde yakalanan adam, iş kıyafeti giymiş olarak eğilerek, yerde kazma yaparken bir kürek tutuyor. Duruşu, kararlılık ve yorgunluğun bir karışımını iletiyor; her kas, görev için sanki tamamen bilinçli ve hazır gibi görünüyor, bu da işin fiziksel drenajını öneriyor. Güçlü hatlar ve gölgeler derinlik duygusu yaratıyor ve bedeninin hatlarını ve tuttuğu aletin ağırlığını vurguluyor. Bu figür, insan emeğinin enerjisiyle dolup taşıyan, ağır işin özünü yansıtıyor.

Palet, karanlık tonlar ve yumuşak gri tonlar kullanarak minimal bir kalp koruyor ve kasvetli bir realizm hissi uyandırıyor. Eserde bir duygusal ağırlık var; izleyici, işçinin çabasıyla bir bağ hissedebilir, topluma katkıda bulunan genellikle görünmez olan bireylerin farkında olabilir. Tarihsel olarak bu eser, çalışma ve emeğin onuru temaları ile rezonans kurar, işçileri değerli gören bir dönemin hislerini yankılar. Kazma eylemine değil, insan deneyiminin içinde barındırdığı dayanıklılığa bir saygı duruşu olarak duruyor ve bu konudaki önemini sanatta vurguluyor.