Bu dramatik sahnede, bir kalabalık toplanmış, ifadeleri umut ile umutsuzluk arasında değişiyor. Kompozisyon özenle düzenlenmiş, izleyicinin gözünü tuvalin boyunca yönlendiriyor - soldaki öne çıkan figürlerden, zengin, renkli giysiler içinde, öndeki kalabalığın kaotik enerjisine kadar. Vereshchagin'in ışığı ustaca kullanması derinlik katıyor, insanların yüzlerini aydınlatarak, çeşitli duygularını öne çıkararak ve giysilerinin karmaşık ayrıntılarını canlandırıyor. Yumuşak, sıcak toprak tonlarından oluşan palet, canlı kırmızı ve altın rengiyle tezat oluşturarak, kaos içinde bir birlik duygusu yaratıyor ve yakalanan anın tarihsel ağırlığını yansıtıyor.