Portre, derin bir iç gözlem duygusu yayıyor ve düşüncelere dalmış bir genç kadını vurguluyor. Zarif bir şekilde oturan bu kadının duruşu, zarafet ve kırılganlığın karışımını yansıtıyor; elleri zarif bir şekilde kucağında birleşmiş, doğuştan gelen bir iç gözlem sergiliyor. Sanatçı, onun dalgalı kızıl saçları ve mavi elbisesinin yumuşak kıvrımlarını canlandırmak için geniş, ifadeli fırça darbeleri kullanıyor, izleyicinin gözünü çekiyor. Arka plan, bir yeşil patlama ve ince kahverengi tonları, onun varlığını öne çıkarırken örtmüyor; etrafında huzurlu ama duygusal açıdan yoğun bir alan yaratıyor.

Bu kompozisyona tamamlayan canlı bir renk paleti, karşıt tonlar bir duygu yelpazesini çağrıştırıyor—kızıl saçlarının getirdiği sıcaklıktan, elbisesinin serinliğine kadar. Munch’ın tekniği ustaca; renkler döner ve karışır, hareket hissi yaratırken formun netliğini koruyor. Bu resmin duygusal ağırlığı derin bir şekilde yankılanıyor, sanatçının insanın kırılganlığını psikolojik olarak keşfetme ve anlama biçimini yansıtıyor ve hem bireysel hem de evrensel hissedilen bir anı yakalıyor.