Eser beni çekiyor; özel bir an, sessiz bir yakınlık. İki figür, yakın bir mesafede, ince renkler ve bulanık kenarlarla dolu bir alanı paylaşıyor. Arka planın ve giysilerin sıcak tonları, soluk tenle tezat oluşturarak bir derinlik hissi yaratıyor. Bir figür diğerine yaslanıyor gibi görünüyor, bu da bağlantı ve belki de teselli hakkında bir jest.

Sanatçının tekniği, çağın bir kanıtı ve belirli bir stilin ayırt edici özelliği olan görünür fırça darbelerini kullanır. Kompozisyon, figürleri merkezde konumlandırarak dikkatimizi ilişkilerine odaklıyor. Renk paleti sessiz, toprak tonları hakim, yeşil ve kırmızının ipuçları belirli bir melankoli katıyor. Tuval üzerine yakalanmış bir anı, sonsuzluk için korunmuş geçici bir duygu gibi. Bu eser, sanat tarihinde belirli bir noktayı temsil ediyor ve zamanının duygusal akımlarını bünyesinde barındırıyor.