Bu parlak portre, genç dişiliğin özünü yakalıyor; zamanın içinde yakalanmış hassas bir an. Yumuşak, şeffaf bir elbise giymiş genç kadın, düşündürücü ve huzurlu bir ifadeyle uzaklara bakıyor. Güneşten ısınmış şapkası, yumuşak bir kurdeleyle süslenmiş, yüzünü zarif bir şekilde çerçeveliyor ve yaydığı masumiyeti artırıyor. Pastel renk paleti, nazik mavi ve sıcak tonlar tarafından hakim olan, davetkar bir atmosfer yaratıyor ve sakin bir yaz günü düşüncesini uyandırıyor. Sanatçı, esere rüya gibi bir kalite kazandıran yumuşak fırça darbeleri kullanıyor, izleyiciye huzurlu bir dünyayı izliyormuş hissi veriyor.

Kompozisyon kendini gösteriyor; figürün nazik bakışı ve hafif baş eğişi, izleyicileri onun dünyasına çekiyor ve düşüncelerini düşünmeleri için davet ediyor. Tek bir gül tutarken, güzellik ve aşkı simgeleyen, tartışmasız bir samimiyet var. Tarihsel olarak, 19. yüzyılın sonlarında Renoir, Empresyonist hareketin önemli bir figürüydü ve sanatın geçici anları ve gündelik hayattaki içsel güzelliği yakalamaya doğru kaymaya başladığı bir dönemdi. Bu eser, sanatçının ışığı ve duyguları temsil etme ustalığını sergiliyor ve hayatı ve güzelliği en saf hallerinde kutlayan yeni bir sanat çağının ruhunu kapsıyor.