Aleksey Harlamoff

Alexei Alexeievich Harlamoff (1840–1925), özellikle genç kızların hassas portreleriyle ve sonradan Paris etkileriyle zenginleşen akademik geleneğe bağlılığıyla tanınan seçkin bir Rus ressamıydı. 18 Ekim 1840'ta Saratov yakınlarındaki Dyaçevka köyünde bir serf ailesinin çocuğu olarak dünyaya gelen Harlamoff'un erken yaşamı, çağının toplumsal kısıtlamalarıyla şekillendi. Ancak, 1850'de ailesinin özgürlüğünü kazanması, genç Alexei'nin filizlenen sanatsal yeteneklerini takip etmesinin yolunu açan önemli bir dönüm noktası oldu. Vaatleri erken yaşta belliydi ve 1854'te St. Petersburg'daki prestijli İmparatorluk Sanatlar Akademisi'ne misafir öğrenci olarak girmesini sağladı. Orada becerilerini geliştirmeye başladı ve 1857'de bir çizim için ikinci sınıf gümüş madalya da dahil olmak üzere ilk övgülerini kazandı ve bu, dikkat çekici bir sanatsal yolculuğun başlangıcını işaret etti.

Tarih ressamı Alexey Tarasovich Markov'un vesayeti altında İmparatorluk Akademisi'nde Harlamoff gelişti. Sürekli olarak mükemmellik sergiledi, 1862'de bir eskiz için ikinci sınıf gümüş madalya ve 1863'te iki birinci sınıf gümüş madalya kazandı. Akademik hüneri önemli başarılarla sonuçlandı: 1866'da "Kievlilerin Vaftizi" adlı tablosu için ikinci sınıf altın madalya ve kritik olarak 1868'de "Müsrif Oğulun Dönüşü" için birinci sınıf altın madalya. Bu son ödül sadece bir onur değildi; Akademi'den Paris'te eğitim görmesi için imrenilen bir burs kazandırdı ve bu şehir sanatsal gelişimini derinden şekillendirecekti. 1869'da Paris'e doğru yola çıktı, yeni etkileri özümsemeye ve sanatını daha geniş bir Avrupa sahnesinde geliştirmeye hazırdı.

Paris'e vardığında, Harlamoff hızla canlı sanat ortamına daldı. Yurtdışındaki ilk yılları, sanatçı arkadaşı Alexey Bogolyubov ile Normandiya ve Hollanda'ya seyahatleri ve Eski Ustaları incelemek için Londra'ya bir ziyareti içeriyordu. 1870'te Sanat Akademisi'nden Rembrandt'ın "Dr. Tulp'un Anatomi Dersi"ni kopyalamak için önemli bir sipariş aldı ve bu görevi 1871 ile 1872 arasında Lahey'de titizlikle yerine getirdi. 1872'de Léon Bonnat ile tanışması önemli bir dönüm noktasıydı ve Harlamoff, Bonnat'ın bağımsız atölyesine katıldı. Bonnat'ın rehberliği, Harlamoff'u kozmopolit sanatsal akımlara maruz bırakmada ve portre tekniğini geliştirmede etkili oldu. 1874'e gelindiğinde, Harlamoff tanınırlık kazanıyor, gravürcü Pozhalostin portresiyle Sanat Akademisi üyesi oluyor ve Ivan Turgenyev ile önemli patronlar ve konular haline gelen Viardot ailesini içeren Rus göçmen entelektüel çevresine entegre oluyordu.

Harlamoff, Çar II. Aleksandr, Ivan Turgenyev ve Pauline Viardot-Garcia gibi seçkin şahsiyetlerin sipariş portreleriyle başarıya ulaşsa da, belki de en çok genç kızları konu alan tür resimleriyle sevilir. Genellikle kendi kızını model olarak kullandığı bu eserler, bazen konularını İtalyan veya Bohem kıyafetleriyle tasvir eder ve nazik bir masumiyet ve derin bir duygu ile karakterizedir. Rus akademizmine derinden kök salmış sanatsal üslubu, Paris deneyimi ve Bonnat'ın etkisiyle zarif bir şekilde yumuşatılmış, titiz detay, ince renklendirme ve portrelerine soyut bir nitelik katan yumuşak, narin bir fırça darbesinin kendine özgü bir karışımıyla sonuçlanmıştır. Bu eşsiz duyarlılık, gençliğin hassasiyetini ve geçici güzelliğini dikkat çekici bir empatiyle yakaladı.

Kariyeri boyunca Harlamoff sanat dünyasına aktif olarak katıldı. Prestijli Paris Salonu'nda düzenli olarak sergilendi ve Paris Evrensel Sergilerinde yer aldı (1878'de Alexander F. Onegin portresiyle ikinci sınıf madalya kazandı ve 1900'de önemli ölçüde Rus Bölümü'nde). 1877'de Yurtdışındaki Rus Sanatçılarının Karşılıklı Destek ve Hayırseverlik Derneği'nin kurucu üyesiydi. 1880'de Ivan Kramskoy'un iknası üzerine Gezici Sanat Sergileri Derneği'ne (Peredvizhniki) katılarak ilerici Rus sanat hareketiyle aynı çizgide yer aldı. Katkıları, 1900'de Fransa'da Légion d'honneur Şövalyesi olarak adlandırılması ve 1902'de Rus Aziz Vladimir Nişanı (4. Sınıf) alması da dahil olmak üzere önemli onurlarla tanındı.

Son yıllarında Harlamoff resim yapmaya ve sergilemeye devam etti, Paris'teki atölyesini korudu ve 1909'da Boulevard de Rochechouart'a taşındı. Moskova ve St. Petersburg'daki sergilere katılarak Rus sanat ortamıyla bağlantısını sürdürdü. 1896'da akıl hocası Bogolyubov'un ölümünden sonra Harlamoff, Paris'teki Rus Sanatçılar Derneği'nin başkanı oldu. Alexei Harlamoff, 10 Nisan 1925'te Paris'teki atölyesinde öldü ve yakın arkadaşı soprano Félia Litvinne tek mirasçısı oldu. Bugün eserleri, St. Petersburg'daki Devlet Rus Müzesi ve Moskova'daki Tretyakov Galerisi de dahil olmak üzere saygın müze koleksiyonlarında yer almaktadır ve sanatı narin güzelliği ve duygusal derinliğiyle yankı uyandırmaya devam eden usta bir Rus ressamı olarak mirasını güvence altına almaktadır.