Bu eser, iki kadının soyut ve ifadeli bir arka planda yan yana durmasıyla, figürleri ve arkalarındaki manzara arasındaki kontrastı vurgular. Beyaz giyinen kadın solda zarif bir şekilde duruyor; sarı saçları nazik bir şekilde sırtına iniyor ve huzurlu bir düşünme anını yakalıyor; bunun keskin bir tezatı olarak, kırmızı elbise giymiş kadın sağda kendine güvenle duruyor, varlığı dikkat çekiyor. Elbisesinin kırmızı rengi hem canlı hem de güçlü duyguları çağrıştırıyor; tutku ya da belki özlem hissini uyandırıyor. Bu cesur renk, arka planda daha dingin mavi ve yeşil tonlarıyla keskin bir tezat oluşturuyor, bu da sahneyi düşünme havasına sokan, neredeyse surreal bir etki yaratıyor.

Munch'un renk kullanımında özellikle dikkat çekici bir durum söz konusu; sıcak kırmızı ve daha soğuk, daha yumuşak mavi ve yeşil tonları arasında dalgalanan bir palet kullanıyor. Bu, parçadaki duygusal akıntılar hakkında söyleyen görsel bir gerginlik yaratıyor. Fırça darbeleri serbest ve ifadeli; izleyicileri yalnızca gözlemlemek yerine hissetmeye davet ediyor; darbeler, sanki manzara kendisi bir değişim içinde gibi hareket yaratıyor ve kadınların iç hayatlarının olası dalgalanmalarını yansıtıyor. Huzurlu ancak gerilim dolu atmosfer, Munch'un insan duyguları ve bağlantılarına dair daha geniş keşfini dokusunu oluşturuyor; aşk, yalnızlık ve kişisel ve toplumsal çalkantı dönemlerinde ilişkilerin karmaşıklığı gibi temalar etrafında döner — bunlar, sıklıkla varoluşsal düşüncelerle beliren olduğu dönemlerde onun dehasında geri gelen etkileyici unsurlardır.