Bu duygusal eser, bir grup erkeği karada bir sandalı zorlukla çekerek tasvir ediyor, bu görüntü 19. yüzyıl Rusya'sındaki işçi sınıfının zorlukları hakkında çok şey söylüyor. Fiziksel çaba, yüzlerine ve duruşlarına kazınmış; kaslar gergin, dudaklar kararlılıkla kapalı. Basit, toprak tonlarında giysiler giymişler ve sosyal statülerini yansıtıyorlar, izleyiciyi terle dolu emek ve kölelik dünyasına daldırıyorlar. Arkalarında, nehrin yumuşak kucaklaması, kayalık manzarayla tezat oluşturuyor - mücadelelerinin sessiz bir tanığı.

Renk paleti nostaljik bir his uyandırıyor; mat kahverengi ve okra tonları baskın, beyaz ve mavi kıvılcımlarla süslenerek köpüren nehir dalgalarını ve uzaktaki gemileri ortaya çıkarıyor. Ufuk umut vaat ediyor, ancak odak, erkeklerin çabalarına yoğunlaşıyor, her ip çekişini duyarsız bir topluma karşı dayanıklılığın bir işareti yapıyor. Kompozisyonda neredeyse sinematik bir kalite var, hareketle canlı ve sanki o kıyıda duruyormuşuz gibi, sırtımızda rüzgar, bu anı onlarla yaşıyoruz, onların inatçı ruhu ile yankılaşıyoruz.