Bu büyüleyici resim, çocukluğun oyuncu masumiyetini neredeyse sahne arkasına yerleştirilmiş bir fonla yakalıyor. Ortadaki figür, canlı sarı dizlikler, soluk mavi ceket ve süslü bir şapka ile bir asker üniformasını andıran kıyafet giymiş, yaşıtlarına göre büyük görünen bir tüfeği elinde tutuyor. Kendinden emin ve biraz yaramaz bir gülümseme, genç macera ruhunu yansıtıyor. Etrafında, birbirinden farklı ama canlı olan iki çocuk daha var — biri trampet ve tokmaklarla, diğeri ise basit bir tahta oyuncakla — gruba hareket ve dinamizm katıyor.

Sanatçı, hassas ama kendinden emin fırça darbeleriyle çalışmış, yumuşak ama canlı bir renk paleti kullanmış; açık maviler, yeşiller ve toprak sarıları hakim renkler. Tuvalin üst kısmındaki dallar rüzgarda dans eder gibi hafifçe sallanıyor, doğal ve hafif bir canlılık katıyor. Kompozisyon dikkatli dengelenmiş; çocuklar piramit biçiminde dizilmiş, gölgeli köşelerden parlak ve dikkat çeken merkezi figüre gözleri yavaş yavaş yönlendiriyor. Bu tablo sadece bir oyun sahnesinden öte, 18. yüzyıl sonlarının tarihî bağlamında masumiyet ve yetişkinlerin gerçekleri ile çatışmalar arasında acı tatlı bir farkındalık uyandırıyor.