Bu zarif portre, genç bir kadını yumuşak ve hayalvari bir pozda yakalıyor; nazik yüz hatları, flu ve muted bir arka plandan zarifçe ortaya çıkıyor. Sanatçı, toprak tonları hakim olan ve cildin yumuşak krem tonları ile bütünleşen ince bir renk paletini ustaca kullanmış; dudaklarındaki hafif pembe ve saçındaki nazik pembelikle güzel bir kontrast yaratılmış. Muhtemelen pastel veya benzer bir teknikle yapılmış olan bu eser, kadifemsi bir dokunuşa sahip; her fırça darbesi kasıtlı ama aynı zamanda kolayca kaynaşıyor, böylece eterik yumuşaklık hissi yaratılıyor. Kadının bakışı hafifçe yana dönük, sakin ve neredeyse düşünceli bir hava taşıyor; izleyiciyi gizemli ve zarif bir ana davet ediyor.

Kompozisyon samimi ve yakından çekilmiş; tüm dikkat, modelin profilinde toplanmış durumda. Bulanık fırça darbeleri sıcaklık yayıyor ve boyun ile yüzün zarif hatlarından dikkat dağılmasına izin vermiyor. Kumaşın fısıltısını ve sessiz bir nefesin hafif üflemesini neredeyse duyabilirsiniz. Tarihsel olarak eser, dönemin seçkin güzelliği ve narin dişiliği yakalama merakını yansıtıyor; ışık ve gölgeyi kullanarak sadece benzemekten öte bir duygu atmosferi yaratıyor. Bu eser, sınırlı ama derin duygusal ifadeyi kutluyor—birinci bakışta hafifçe dokunan ve uzun süre devam eden nazik bir güzellik.