Ten wykwintny portret ukazuje młodą kobietę w delikatnej, niemalże sennej pozie, której subtelne rysy z wdziękiem wyłaniają się z rozmytego, stonowanego tła. Artysta mistrzowsko używa subtelnej palety kolorów, zdominowanej przez ziemiste brązy i miękkie kremowe odcienie skóry, które pięknie kontrastują z delikatnym rumieńcem na ustach i lekkimi różowymi tonami we włosach. Wykonany zapewne pastelami lub podobną techniką, obraz ma aksamitną teksturę — każdy pociągnięcie pędzla jest celowe, lecz jednocześnie płynnie się łączy, tworząc eteryczne uczucie miękkości. Jej wzrok jest lekko odwrócony, niosąc ze sobą spokojną, niemal kontemplacyjną atmosferę, zapraszając widza do zanurzenia się w chwili pełnej tajemnicy i elegancji.

Kompozycja jest intymna i ściśle kadrowana, koncentrując uwagę na profilu postaci. Niejednoznaczne pociągnięcia pędzla tła emitują ciepło, zapewniając, że nic nie odciąga uwagi od wydłużonej szyi oraz wyrafinowanych konturów twarzy. Można niemal usłyszeć szept tkaniny i subtelny oddech ciszy. Historycznie dzieło to odzwierciedla fascynację epoki ukazywaniem wyrafinowanego piękna i delikatnej kobiecości, eksplorując światło i cień, by wywołać nastrój wykraczający poza samą podobiznę. To praca celebrująca powściągliwą głębię emocjonalną — delikatne, wzruszające piękno, które pozostaje w pamięci długo po pierwszym spojrzeniu.