Bu hassas çizim, bir anne ile bebeği arasındaki çok samimi bir anı yakalıyor. Anne, başını bebeğe yaklaştırmış şekilde yatıyor; yüzleri neredeyse birbirine dokunuyor, sıcak ve şefkat dolu bir kucaklaşma hissi veriyor. Sanatçı, yumuşak çizgiler ve hafif gölgelendirmelerle sıcaklık ve huzur duygusu yaratmış. Anne’nin saçlarıyla giysisindeki kırmızımsı tonlar, esere canlılık ve şefkat katıyor.

Kompozisyon, izleyiciyi sessiz ve özel bir dünyaya davet ediyor; sevgi ve koruma dolu zamanın durduğu bir an. Arka plandan arındırılmış bu sade eskiz, duygusal bağa odaklanıyor. Hafif ve havadar çizgiler, fısıldayan ninni gibi bir yumuşaklık hissettiriyor; erken anneliğin naif güzelliğine dair dokunaklı bir an sunuyor. Bu tür eserler, 19. yüzyıl sonu ile 20. yüzyıl başı Avrupa sanatında günlük yaşamın gerçekçiliğini ve samimiyetini kutluyor.