Bu etkileyici tabloda odak, giyilmiş bir çift eski ayakkabaya verilmiş; emek ve dayanıklılığın bir hikayesini temsil ediyor. Ayakkabılar, derisinin sertliğini yakalayan güçlü, dokulu fırça darbeleriyle tasvir edilmiştir. İçindeki tarihi hissedebilirsiniz; sayısız yürüyüş ve karşılaşılan zorlukları anlatıyorlar. Çözülmüş bağcıkları, boş bir şekilde sarkıyor, zorlu bir çalışma gününün ortasında dinlenme veya düşünme anlarını ima ediyor. Kahverengi ve gri tonlardaki soluk renk paleti, izleyiciyi hem kişisel hem de evrensel olan bir an içinde yerleştirerek kasvetli ve içsel bir hava katıyor.

Kompozisyon, ayakkabıları yumuşak ve neredeyse soyut bir arka planla vurgulamakta, belirsizlik içinde kaybolarak izleyicinin gözünü doğrudan merkezi nesnelere çekmektedir. Işık ve gölge oyunları, ayakkabıların üç boyutlu niteliğini artırarak onların dokunulabilir ve cazip bir his vermelerini sağlıyor. Van Gogh'un duygusal fırça darbeleri bu cansız nesnelere hayat vermekte, empati ve bağ kurma hissini uyandırmaktadır. 1886 yılında yaratılan bu eser, sanatçının insanlığın durumu ve günlük yaşam mücadeleleri konusundaki ilgisini yansıtarak, sıradan olandaki güzelliğin çarpıcı hatırlatıcısıdır.