Eser, sizi anında başka diyarlara götürüyor; neredeyse suyun sesini ve kereste fabrikasının makinelerinin gıcırtısını duyabiliyorum. Sanatçı, su üzerindeki ışık oyununu ustaca yakalar, sahneyi hem dinamik hem de sakin bir şeye dönüştürür. Zamandan yıpranmış binalar, manzaranın içine yuva yapmış gibi duruyor, doğa ve endüstri arasındaki kalıcı ilişkinin bir kanıtı. Kompozisyon, gözü kendine çeker, onu akan sudan yapılara ve ardından dramatik gökyüzüne yönlendirir. Toprak tonlarının hakim olduğu ve suyun parlak beyazlarıyla noktalanan renk paleti, bir derinlik ve gerçeklik duygusu yaratır. Bu, zamanda donmuş bir an, geçmiş bir çağa bir bakış. Beni daha basit bir zaman, toprakla bir bağlantı özlemeye yöneltiyor.