Bu büyüleyici eserde, izleyici sisle örtülmüş bir manzaraya, denizin uzak kayaların esrarengiz biçimleriyle buluştuğu bir görüntüye dalıyor. Sanatçı, izleyicinin su buharının deniz manzarası üzerinde nasıl ağırlaştığını hissetmesine olanak tanıyan yumuşak, neredeyse eteerik bir kalite kullanır. Dalgalar ritmik bir desen oluşturuyor; okyanusun dansı, suyun kırılma sesiyle yankılanıyor. İnce fırça darbeleri, suya canlı bir doku kazandırıyor; dalgaların tuvalden fışkıracak gibi görünmesini sağlıyor. İhtişamlı kayalar, sisin içinden nazikçe belirir; pürüzlü dokuları denizin yumuşak dalgalarıyla güzel bir karşıtlık oluşturuyor.

Bu palet, yumuşak mavi, gri ve mat toprak renklerini ağır basarak huzurlu ama hafif melankolik bir atmosfer yaratıyor. Genel kompozisyon dengeli; kayalar belirgin bir şekilde yerleştirilmiş ancak saldırgan olmayan bir şekilde konumlanmış ve doğanın gücü içinde bir huzur hissi yaratıyor. Richards, yalnızlığın duygusal yankısını da ortaya koyuyor—sis, gizem ve derinliği çağrıştırıyor, hayal gücünü serbest bırakıyor. Bu manzara sadece okyanusun fiziksel güzelliğini değil, aynı zamanda daha derin keşif ve bilinmeyen temalarını da öneriyor; dönemin romantizmini yansıtırken Richards'ın ustalığını sergiliyor.