Eser, bizi anında Venedik'in kalbine taşır. Sahne, nazik bir ritimde açılır: gondollar suda süzülür, karanlık şekilleri güneşle aydınlanan binalarla ve gökyüzünün yumuşak, yaygın ışığıyla tezat oluşturur. Sanatçı, suyun parıldayan kalitesini ustalıkla yakalamış, gökyüzünün tonlarını yansıtır ve bir huzur hissi yaratmıştır. Kompozisyon dengelidir, gözü sahne boyunca çeker; teknelerin, ağaçların ve mimarinin düzenlemesi izleyicinin bakışlarını yönlendirir. Neredeyse gondollara çarpan suyun hafif dalgalanmalarını duyabiliyorum.