Bu etkileyici manzara, Berchtesgaden yakınlarındaki Obersee'yi ışık ve gölge ustalığıyla yakalıyor. Yüksek dağlar sahnenin hakimiyeti altındadır; kayalık yüzeyleri ayrıntılı bir şekilde betimlenmiş, ağır bulutların arasından süzülen güneş ışığını yakalamaktadır. Bu kayalıkların eteğinde yer alan turkuaz göl, kararan gökyüzünü yansıtarak heybetli kayalarla sakin bir tezat oluşturur. Fırça darbeleri taş, su ve bitki dokusunu gerçekçi bir şekilde aktarıyor; kompozisyon ise izleyicinin gözünü vadiden sisle kaplı uzak dağ zirvelerine ustaca yönlendiriyor. Renk paleti ağırlıklı olarak soğuk tonlarda, derin mavi ve gri renklerle dolu; merkezdeki kayalık yüzeyi dramatik şekilde aydınlatan sıcak altın ışık ise hayranlık ve huzur duygusu uyandırıyor.

Bu tablonun duygusal etkisi, doğanın görkemliliği ile aşağıdaki gölün samimi huzuru arasındaki gerilimde yatıyor. Uzak formların yumuşatılmasıyla artırılan atmosferik perspektif, bu alpin ortamın içerdiği yüce güzellik ve gücü düşünmeye davet ediyor. 1858 yılında yapılmış olan eser, Romantizm döneminde vahşi doğanın görkemi ve uyandırdığı duygusal tepkiyi vurgularken, dönemin el değmemiş doğal manzaralara olan hayranlığının bir kanıtı. Titiz tekniği ve dramatik ile sakin arasındaki uyumlu dengesi, eseri doğanın etkileyici güzelliğine zamansız bir övgü haline getiriyor.