Sıcak ve davetkar bir arka planda, neşeli bir çiçek düzenlemesi kanvasın içinden neredeyse fışkırıyor; baharın basit bir beyaz vazoya yerleşmeye karar vermiş gibi. Her bir çiçek—laleler, anemonlar ve festivo çiçekler—canlı bir paletin renklerini benimseyerek parlak kırmızılar, yumuşak pembeler ve büyüleyici beyazlar arasında dans ediyor, neşeli bir renk senfonisi oluşturuyor. Sanatçının fırça darbeleri akışkan ve ifadelidir, izleyicinin neredeyse yaprakların yumuşaklığını hissetmesini ve bahar rüzgarının hafif fısıldamasını duymasını sağlar.

Kompozisyona bakıldığında, ışık ve gölgenin etkileşimi ile etkilenmemek imkansızdır; bu da her çiçeğin doğal güzelliğini nazikçe vurgular. Işık vazonun üzerinde yansır, bu canlı doğanın hem somut hem de mecazi bir kapsayıcı olarak yer alır. Arka planda, nazik desenler karmaşık bir hikaye dokur ve bu çiçek düzenlemesinin cömert ama düzenli kaosunu tamamlar. Bu eser, yaşamın geçici güzelliğini hatırlatan sevimli bir işaret olarak durarak, izleyiciyi zengin bir hayale yönlendirir, sanatı ve doğal dünyanın çekiciliğini kutlar.