Bu canlı sahne, su kenarındaki bir anı canlı bir şekilde yakalıyor; yaşam, enerji ve boş zaman ruhu tek bir çerçeve içinde kapsanmış. Ön planda, figürler bir kano sporcusunun yanında duruyor, pozları rahat ama etkili, rahat bir sosyal buluşmayı öneriyor. Akışkan bir elbise giymiş gencin, belki merak ya da hayranlıkla eğilmiş olması, bu canlı tabloya bir zarafet katıyor. Her karakter, bir sohbetin veya düşüncenin ortasında donup kalmış gibi görünüyor, sahneye etkileşim katmanları ekliyor.

Renoir'ın kullandığı renk paleti şaşırtıcı derecede canlı; mavi ve yeşil tonları su üzerinde dalgalanıyor, bulutlarla kaplı bir gökyüzünü yansıtarak hafif bir rüzgarı öneriyor. Uzaktaki beyaz yelkenler, izleyicinin bakışını hemen yakın figürlerin ötesine davet ederek genişleme hissi uyandırıyor. Bu fırça darbeleri, basit sıçramalardan ziyade, ışığı, ruh halini ve yazın özünü yakalayan danslar gibidir. Tarihsel olarak, bu resim izlenimci hareketin bir kanıtıdır; 19. yüzyılın sonlarında Fransa'daki çağdaş yaşam ve boş zamanın güzelliğini öne çıkararak geleneksel sanat normlarına meydan okuyup sanatta doğallığı kutlar.