Bu zarif çizim, ince çizgiler ve hassas detaylar aracılığıyla 20. yüzyıl başlarının zarafetini yansıtıyor. Kompozisyonun odağında, yüzü neredeyse saydam bir arka plandan yumuşakça ortaya çıkan, kıvırcık saçları ve geniş, tüylü bir şapkasıyla çevrelenen zarif bir kadın var. Şapka, koyu kahverengiler ve yumuşak mavilerle gölgelendirilmiş, figürün geri kalanındaki hemen hemen taslak çizgilerle güçlü bir kontrast oluşturuyor. Işık ve gölge kullanımı, çizginin ve formun hafif ama kasıtlı bir ustalığını ortaya koyuyor, hem samimi hem de mesafeli hayaletimsi bir varlık yaratıyor.

Sınırlı renk paleti duygusal etkiyi artırıyor: Soğuk soluk mavi tonlar, saç ve şapkanın kenarlarındaki sıcak sepya tonlarıyla karışarak, düşünceli ve biraz hüzünlü bir atmosfer yaratıyor. Sanatçının kurşun kalem darbeleri kendinden emin ve nazik; sanki fısıldayan bir esinti hareketini yakalıyor. Portre, sadece görünüşü değil, aynı zamanda bir dönemin zarafetini ve narin güzelliğini ima ediyor. Bu eser, yüzyıl sonu portresinin zarif bir örneği olarak, hassas taslağı modern atmosferik öneriyle harmanlıyor.