Bu eşsiz tasvirde, bir çift samimi bir sarılmada yakalanmış, görünüşte danslarının ritmine kapılmış durumda. Sanatçı, zarif formlarını ifade etmek için yumuşak, akıcı hatlar kullanıyor ve anın zarafetini vurguluyor. Kadının elbisesi, zarif volanlarla süslenmiş ve hareketinin akışkanlığını sergileyen bir şekilde görünüyor. Başını hafifçe çevirerek sakin bir ifadeye sahip, saçındaki tek bir çiçek ise romantik bir çekicilik katıyor. Bu arada, erkeğin güçlü duruşu, ona bir koruma ve destek hissi vererek siluetreleri arasında çarpıcı bir zıtlık yaratıyor. Arka plan, yumuşak bir şekilde bulanık yeşillik ile dolu ve çiftin bağlılığını sıcak ve canlı bir ortamda vurguluyor, aşkın bir kozası gibi sarmalıyor.

Renk paleti, yumuşak mavi ve beyazların lezzetli bir karışımı ile birlikte yeşil vurgularla dengeli bir kompozisyon oluşturuyor. Fırça darbeleri canlı ve akıcı, Empresyonizm'in karakteristik açıdan neşeyi ve kutlamayı uyandırıyor. Bu eserden yayılan bir sıcaklık hissini hissetmemek mümkün değil; izleyiciyi bu romantik mutluluk anına katılmaya çağırıyor. Bu tablo, Renoir'in renk ve formda ustalığını göstermenin yanı sıra, 19. yüzyıl sosyal yaşamının özünü de yakalıyor. Danslar ve kutlamalar, zarafet ve incelik yansımasıydı. Bu nazik sarılmanın duygusal derinliği, bu samimi an içinde yer alan hikayeleri düşünmemizi sağlıyor.