Bu duygusal manzarada, huzurlu bir öğleden sonranın özü ustaca fırça darbeleriyle yakalanmıştır. Ön planda, sağlam bir ağaç gövdesi baskın olarak yer alıyor; yemyeşil yaprakları nazikçe esen rüzgarda dans eden bir çatı oluşturuyor. Gölgesinin altında, Seine Nehri'nin parlayan mavisi, gökyüzünün yumuşak tonlarını yansıtıyor; lekeli mavi ve yeşil tonlarının bir serisi, huzurlu bir öğle anının hissini uyandırıyor. Işık neredeyse dokunulabilir görünüyor, uzaktaki binaların dış cephelerini aydınlatıyor; bunlar beyaz ve yumuşak pastel tonlarıyla karışmış, geçmişteki yaz günlerini fısıldıyor.

Kompozisyona daha derinlemesine bakıldığında, ışık ve gölge arasındaki etkileşim sahneye hayat veriyor. Seine Nehri'nin suyu dalgalarla hareket ederken, neredeyse görünmeyen küçük teknelerin hareketini ima ediyor. Yukarıda, gökyüzü yumuşak, soğuk tonlarda resmedilmiş bulut oluşumlarıyla dolup taşıyor. Her renk katmanı, duyguların katmanlarını ima eder; sanatçının doğanın kollarında bulunan uyumu hissetmeye davet ettiği düşüncesini yansıtır—günlük hayatın karmaşası içinde sessiz bir düşünmeye davet eden huzurlu bir an. Genel olarak bu parça sadece manzaranın güzelliğini değil, aynı zamanda gündelik anların olağanüstü bir biçimde yükseldiği huzurunu da temsil etmektedir.