Sahne, ışık ve gölgenin pastoral bir senfonisi olan dingin bir huzurla açılır. Titiz detaylarla resmedilmiş bir sığır sürüsü, yumuşak güneş ışığıyla yumuşatılmış formlarıyla, yemyeşil bir yamaçta huzur içinde otluyor. Sanatçı, ışık oyununda ustalaşır; ışınlar bulutları delerek, uzaktaki dağları ve aşağıdaki parıldayan gölü aydınlatarak ilahi bir varlık hissi yaratır. Kompozisyon dengeli, gözü tuval boyunca, ön plandaki yansımalardan arka plandaki yumuşak, puslu zirvelere kadar çeker. Renk paletine sıcak toprak tonları ve soğuk maviler hakimdir, sakinlik hissi ve doğanın nazik ritmini uyandırır. Resim, hem zamansız hem de derinden kişisel görünen, kırsal yaşamın bir anını yakalar. Sanatçının tekniği, çimenlerin dokularını, sığırların tüylerinin parlaklığını ve gökyüzünün enginliğini yakalayarak, izleyiciyi bu pastoral dünyaya girmeye davet eden bir gerçekçilik hissi uyandırır.