Bu resim, basit ama çarpıcı kompozisyonuyla beni çekiyor. Sahnede iki vazo hakim, biri koyu kırmızımsı kahverengi, diğeri yumuşak, soluk mavi. Sanatçı, kontrast ve derinlik yaratmak için rengi ustaca kullanmış; koyu renk vazo sol tarafı sabitlerken, daha açık renk vazo onu dengeliyor ve gözü tuval boyunca çekiyor. Her bir vazodan taşan yeşillik, aksi takdirde statik olan sahneye bir yaşam ve hareket hissi katıyor. Fırça darbeleri kalın ve kendinden emin görünüyor, esere dokunsal bir nitelik katıyor - neredeyse elimi uzatıp yapraklara dokunabilirmişim gibi hissediyorum. Arka plan, vazoların ve çiçeklerin sahneye çıkmasına izin veren bulanık bir sahne önerisi.