Seyircinin gözleri önünde zarif ve büyüleyici bir manzara açılıyor; Port-Villez'deki Seine Nehri'nin huzurlu bir kesiti. Monet’in fırça darbeleri, onun imza izlenimci tekniğiyle harmanlanmış, tuvali kaplayan atmosferik bir renk örtüsü yaratıyor. Su yüzeyindeki hafif dalgalanmalar, sürekli değişen ancak nehirde ve çevresindeki yeşil yamaçlarda eterli bir parıltıyı yansıtan, donuk bir gökyüzünün yumuşak tonlarını yansıtıyor. Sağda, paletin koyu yeşillerine bürünen ağaçlar, güneşin azalan ışığının zarif arka planında nöbet tutar gibi duruyor; huzurlu bu uyum içinde biraz kalmaya davet ediyor.

Eserin derinliklerine indikçe, duygusal ağırlığın boyutu artıyor. Mavi ve yeşil tonlarındaki yumuşaklık, bir huzur hissi uyandırıyor; sanki zaman duraklamış gibi düşünmeye teşvik ediyor. Monet, bu küçük cennet parçasını, huzurlu bir ustalıkla yakalıyor, barış içinde kaçış isteğimizle yankılanıyor. Tarihsel olarak, bu resim, Monet’nin ışık ve doğa arasındaki etkileşimlere derinden sarıldığı bir dönemden çıkıyor ve her bir seyirciyi renk ve formun nazik bir etkileşimine davet ediyor; bu, sanatın evriminin seyrini sonsuza dek değiştiren izlenimci hareketin bir damgasıdır.