Bu büyüleyici manzara, Cap Martin'dan Monte Carlo'nun özünü yakalıyor; yumuşak ama canlı bir paletle tasvir edilmiş. Tuvalin dokulu fırça darbeleri, güneş ışığının su yüzeyinde dans ettiği hissini uyandırıyor; Akdeniz'in hafif dalgalarını neredeyse duyabiliyorsunuz. Çevredeki yeşilliklerin cesur yeşilleri, parlayan mavi ve sarı lagünün şaşırtıcı bir zıtlık oluşturmasını sağlıyor, sahneyi neredeyse canlı hisseden sıcak bir parıltıyla sarıyor.

Kompozisyon, ön plandaki bitkilerin görüntüyü çerçeveleyerek uzağa, güneşli bir tepede yer alan kasabaya bakış yönlendirmesinde ustaca bir katmanlama dersi niteliğinde. Işık ve gölge arasındaki bu etkileşim, üstteki pastel bulutların izleriyle güçlendiriliyor ve sanatçının manzarayla olan yakın ilişkisini ifade ediyor. Her bir fırça darbesinin yaz dönemi enerjisiyle dolu olduğu hissi uyandırıyor; izleyiciler bu kıyı sığınağının huzurlu güzelliğinde kayboluyor ve doğa ile mimarlık arasındaki mükemmel denge, modern izleyicilere hâlâ hitap ediyor.